Tadeusz Szeligowski, Roman Brandstaetter

Sceny z Buntu żaków

projekt Akademii Teatralnej, Akademii Muzycznej i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie

 

29 III 2008, Teatr Wielki - Opera Narodowa, Warszawa

 

 

Dyrygent Łukasz Borowicz

Asystenci dyrygenta Marta Kluczyńska (w klasie prof. Marka Pijarowskiego), Kazimierz Dąbrowski (w klasie prof. Ryszarda Dudka)

 

Reżyseria Adam Biernacki (student III roku Akademii Teatralnej)

Opieka artystyczna Michał Znaniecki

 

Scenografia Paulina Czernek (studentka roku dyplomowego Akademii Sztuk Pięknych)

Kostiumy Anna Puchalska (studentka roku dyplomowego Akademii Sztuk Pięknych)

Opieka artystyczna prof. Paweł Dobrzycki

 

Ruch sceniczny Alicja Złoch (IV rok pedagogiki baletu Akademii Muzycznej im. F. Chopina)

Kierownik chóru ks. prof. Kazimierz Szymonik

Przygotowanie solistów, opieka artystyczna  prof. Ryszard Karczykowski, prof. Ella Susmanek

Pianiści korepetytorzy: Ella Susmanek, Hanna Sosińska-Kraski, Szymon Kowalczyk

Światło Maciej Igielski

Projekcje Cezary Chojnowski

 

Wykonanie:

studenci Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina (Sara Aasen, Eliza Dżyga, Ewa Głażewska, Hanna Hozer, Dorota Jasińska, Joanna Motulewicz, Urszula Palka, Emilia Romanik, Paweł Bazan, Krzysztof Chalimoniuk, Krzysztof Ciupiński-Świątek, Tomasz Czapliński, Andrzej Gręziak, Łukasz Hajduczenia, Michał Janczak, Artur Janda, Oskar Koziołek, Paweł Lipowski, Bartłomiej Matuszak, Maciej Nerkowski, Piotr Pieron, Cezary Roman, Artur Rożek, Shin Young Jun, Mateusz Zajdel, gościnnie: Andrzej Wiśniewski i Piotr Chwedorowicz)

Zespół Kameralny Polskiej Orkiestry Radiowej

Chór Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego

 

Spektakl przygotowany przez studentów trzech stołecznych uczelni zaskakuje. W Teatrze Wielkim odważnie poczynają sobie oni z polską tradycją. (…) Zamiast historycznego fresku z czasów Zygmunta Augusta, proponują współczesną opowieść o studenckiej rewolcie, która zaczyna się niewinnie, a kończy tragicznie. Finał opery bowiem także zmieniono. Skromnie zrealizowany spektakl ma jasną koncepcję inscenizacyjną i bardziej profesjonalnie prezentuje się od strony teatralnej niż muzycznej, mimo że studenci otrzymali świetne wsparcie od dyrygenta Łukasza Borowicza. (…) Dla studentów wokalistyki kontakt ze sceną jest bezcenny, ale tylko nieliczni mają szczęście. Takie przedstawienia powstają w Warszawie średnio co dziesięć lat. Ale premierę warto potraktować nie tylko jako studencką wprawkę. Być może zapowiada, że to pokolenie będzie miało inny stosunek do klasyki. Czeka nas zatem nie „Bunt żaków” lecz artystyczna rewolucja.

 

 Studencki bunt przeciw tradycji, Jacek Marczyński, „Życie Warszawy” nr 76, 31.03.2008