Joan Didion

Rok magicznego myślenia (The Year of Magical Thinking)

​

14 XI 2008, Teatr Studio, Warszawa

 

monodram Ewy Błaszczyk

współpraca reżyserska Adam Biernacki

opieka artystyczna Bartosz Zaczykiewicz

kostium Dorota Kołodyńska

światło Mirosław Poznański

fotosy Wojciech Drozdowicz

 

Jak przekuć osobiste cierpienie w teatr najwyższej próby, nie uciekając się nawet na moment do emocjonalnego szantażu? Odpowiedź można znaleźć w znakomitym monodramie Ewy Błaszczyk „Rok magicznego myślenia” w warszawskim Studio. (...) Kiedy z niewielkiej sceny w Malarni Teatru Studio padają słowa Didion, wiem na pewno, że autorka od własnego bólu przechodzi do opisu traumy, która mogła stać się udziałem każdego. Moim lub Waszym. I Ewy Błaszczyk, która słowami Joan Didion mówi także o sobie.

(…) Po „Roku magicznego myślenia” Ewy Błaszczyk zyskuję pewność, że o śmierci i sprawach najtrudniejszych warto mówić tylko tak. Nie rozwadniając tematu sztuczną efektownością środków, zdając relację z własnej bezradności, bez szukania górnolotnie brzmiących usprawiedliwień. Jest jak jest - od śmierci nie ma ucieczki. Relacja zaś powinna być być chropawa, ostatecznie sucha. (...) „Rok magicznego myślenia” to teatr krystalicznie czysty. (...) W godzinnym przedstawieniu nie ma niczego, co pozwalałoby na wytchnienie. Od razu zostajemy postawieni wobec ostatecznego.

 

Seans wielkiego skupienia, Jacek Wakar, „Dziennik”, 19 XI 2008